Ze worden sinds kort ook in onze omgeving gespot; ‘De Elander’. Ze zijn verdreven uit hun natuurlijke habitat en op zoek naar een nieuw leefgebied. Ze zijn nieuwsgierig, maar ook op hun hoede voor onraad. Ze lijken niet kwaadaardig, hooguit wat lomp en onaangepast aan onze mores. Als experiment is een kleine kudde Elander uitgezet in onze stedelijke wildernis. Geleid door hun natuurlijke instinct struinen ze rond, zoekend naar een plek om te luieren en iets taais om op te kauwen.

Elander is bewegend, interactief en geïmproviseerd straattheater. Een groep bizarre figuren begeeft zich onder een publiek van festivalbezoekers, geïnteresseerden en toevallige voorbijgangers. Het ene moment als een stoïcijnse en afstandelijke kudde, het volgende moment als een opdringerige roedel wilde beesten.

Elander vindt plaats tussen en met het publiek en maakt gebruik van de aanwezige ruimte en architectuur. Geen voorstelling is dus gelijk. Elander brengt verwondering, visuele poëzie, hilariteit en chaos in onze (over)gereguleerde openbare ruimte. Met theatrale middelen biedt Elander een vervreemdend inzicht in menselijk gedrag in de openbare ruimte en tevens een mild commentaar op onze aard als consumenten.

Elander is kijken en bekeken worden in een theatraal onderzoek naar kuddegedrag.